Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Για καλό σκοπό ...

Γεια σας ...
Οι μέρες εδώ στο νησί περνάνε πολύ όμορφα
και εγώ δεν παύω να το απολαμβάνω.


Στις 5 του μήνα διάβασα σε ένα ιστολόγιο πως κάποιες μανούλες θα φτιάχνανε Busy bags για τα παιδιά που νοσηλεύονται στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων "Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη - Ελπίδα".
Παιδιά που πολεμάνε για να ξεπεράσουν το πρόβλημα του Καρκίνου.
Εγώ δεν ήξερα καν τι ήταν οι busy bags και θέλησα να μάθω:
Οι busy bags είναι τσαντούλες που περιέχουν διάφορες δραστηριότητες, κυρίως εκτυπώσιμες, για να απασχολούνται τα παιδιά δημιουργικά.
Ομως θέλησα να μάθω και περισσότερα για όλη αυτή την προσπάθεια.

Η Μάχη από το ιστολόγιο Μomma's Daily life  , ξεκίνησε μια ομάδα στο facebook με το όνομα Μαμαδο-blogs  είχε την ιδέα των Busy bags! 
Όταν η Μένια από την σελίδα Καρκινάκι της πρότεινε αυτή την όμορφη κίνηση για τα παιδάκια που νοσηλεύονται στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων "Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη - Ελπίδα"  και  θέλησε να το κοινοποιήσει για να βοηθήσουν όσες μανούλες θέλανε με ημερομηνία που θα μοιραζόντουσαν οι τσαντούλες 10 του μήνα.

Εγώ όταν το έμαθα ήθελα να βοηθήσω  αλλά δεν είχα πολύ χρόνο.
Για να ξεκινήσω έπρεπε να αφήσω πολλές δουλειές πίσω 
αλλά και την οργάνωση της γιορτής της Μαρκέλλας που σε λίγες μέρες θα ερχόταν.
Όλο το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ και ...
Το πρωί της Δευτέρας αποφάσισα να συμμετέχω.
Ξεκίνησα να ψάχνω τα θεματά μου και να εκτυπώνω ότι μου άρεσε.
Μετά τα πλαστικοποίησα και άρχισα να τα κόβω.
Τόσο κόψιμο είχα να κάνω από τα γενέθλια της Μαρκέλλας και του Άγγελου.
Αλλά σε λιγότερο από τρεις μέρες τα είχα κόψει, είχα βάλει και τις οδηγίες 
και αφού τα φωτογράφισα τα έβαλα στις τσαντούλες τους. 

Όμως λόγω διακοπών δεν μπόρεσα ακόμα να φτιάξω τις φωτος
αλλά σε επόμενη ανάρτηση θα το κάνω 
και θα δείτε ότι έφτιαξα γι' αυτό τον όμορφο σκοπό.

Προς το παρόν σας αφήνω με τις τσαντούλες 
που έφτιαξα 8 στο σύνολο.
4 για κορίτσια και
4 για αγόρια.



Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

Με κοχύλια πολλά ...

Γεια σας ...
Από ένα πανέμορφο νησί των Κυκλάδων 
σας γράφω και σήμερα.
Από την Πάρο που ένα αφιέρωμα 
κάνω εδώ.


Το καλοκαίρι είναι εδώ πια για τα καλά 
και εγώ θέλω να σας δείξω 
κάποια κεριά που έφτιαξα
με κοχύλια.














Κεριά διακοσμημένα με κοχύλια
που τα έβαλα σε ένα δίσκο
και τα τοποθέτησα στο τραπέζι του σαλονιού μου.
Κάθε μέρα που τα βλέπω μου φτιάχνουν τόσο την διάθεση.
Εσάς πως σας φαίνονται;

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Κεραστείτε γιατί γιορτάζουμε ...

Καλημέρα σας ...
Και φέτος ήρθε η γιορτούλα της κόρης μου
της γλυκιάς μου Μαρκέλλας
και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό.
Από την θάλασσα που βρίσκομαι καθημερινά
θέλω να της ευχηθώ Χρόνια της πολλά
και να έχει την υγεία της.


Της αφιερώνω το αγαπημένο της τραγούδι 
με την ευχή ότι θέλει στην ζωή της 
να το πραγματοποιήσει.


Για την γιορτή της θέλω να σας κεράσω
για να μου ευχηθείτε.














Όποιος θέλει να πάρει μέρος στις "Νοσταλγικές Αναμνήσεις"
ας πατήσει εδώ.
Όποιος θέλει να πάρει μέρος στην "Ροζ Ανταλλαγή"
ας πατήσει εδώ


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Κανένας μόνος του ... όλοι μαζί ...

Γεια σας ...
Κανένας άνθρωπος μετά από ένα δυσάρεστο γεγονός 
δεν μένει ίδιος 
και εγώ το ξέρω πολύ καλά αυτό.
Αυτό που κάνω είναι να προσπαθώ
με τις βόλτες στην θάλασσα
να ηρεμήσω τα αισθηματά μου
για να γράψω ...

 

Λίγες μέρες μετά την επισκεψή μου στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ μου ήρθε στο μυαλό ένα γεγονός που είχα αντιμετωπίσει πριν αρκετά χρόνια στο φιλικό μου περιβάλλον.
Κανένας άνθρωπος δε θέλει να μένει μόνος του και σίγουρα όχι ένα παιδάκι.Ότι πρόβλημα και να έχει θέλει να έχει φίλους που να το αγαπάνε και  το παίζουνε. Ειδικότερα ένα παιδάκι που έχει νοσήσει από καρκίνο αισθάνεται τόσο μόνο του χωρίς τους φίλους του στο νοσοκομείο που δεν μπορούν να το επισκεφτούν λόγω μικροβίων. Όμως τι γίνεται όταν ένα παιδάκι βγαίνει απ' το νοσοκομείο και είναι καλά αλλά οι γονείς των φίλων του δε στέλνουν το παιδί τους να παίξει με το παιδάκι για να μην κολήσει όπως λένε;
 Ο παιδικός καρκίνος αλήθεια κολάει; Μπορεί ένα παιδί να κολήσει ένα άλλο παιδί;
 Αυτές τις απορίες είχα όταν αντιμετώπισα πριν λίγο καιρό ένα παιδάκι στο φιλικό μου περιβάλλον που είχε νοσήσει πριν δύο χρόνια και τώρα απλά έκανε εξετάσεις και το παρακολουθούσε.
Ο φίλος του που πριν τρία χρόνια έλεγε πως είναι ο κολητός του έπαψε να έρχεται για να παίξουνε γιατί οι γονείς του φοβόντουσαν μη κολήσει και το δικό τους παιδάκι. Χαρακτηριστικά τους είχα ακούσει που έλεγαν πως αυτοί δεν θα αντέχαν το παιδί τους να είναι άρρωστο από κάτι που δεν ήθελαν. 
Από την πρώτη στιγμή που το άκουσα δεν ήξερα τι να πω. Αισθάνομουνα πως ήμουνα το παιδάκι που είχε νοσήσει και ο φίλος μου με είχε προδώσει. Έπρεπε κάτι να κάνω γι' αυτό το παιδάκι αλλά δεν ήξερα τι. Άνοιξα το Internet και πληκτρολόγησα "Κολάει ο Καρκίνος;". Μπροστά μπρόστά ήταν η σελίδα Μείνε δυνατός με ένα αρθρο με τίτλο " Μύθοι και πραγματικότητα για τον Καρκίνο". Διαβάζοντας αυτή την σελίδα καταλαβαίνω πως βρήκα τις  απαντήσεις που πρέπει να δώσω στους γονείς του παιδιού που φοβούνται. Το εκτυπώνω και τους το πάω με την ελπίδα να αφήσουν το παιδί τους να δει τον φίλο του αφού όπως λέει το χαρτί δεν κινδυνεύει πια.
Η μητέρα του το παίρνει στα χέρια και δε το κοιτάει καν και μου λέει αφηνοντας με άναυδη: Αυτό το παιδί είναι άρρωστο και δεν αφήνω το παιδί μου να παίξει μαζί του ότι και να λέει το χαρτί εγώ δε το πιστέυω. Δε θέλω να έχουνε πια καμία επαφή και ούτε να με ενοχλήσετε ξανά γι' αυτό το θέμα. Έφυγα από εκεί σκεφτόμενη πόσο λάθος έκανε που δεν θέλησε να διαβάσει αυτό το χαρτί. 
Ο μικρός μου φίλος ήταν  φανερά στεναχωρημένος για όλα αυτά που είχαν συμβει με τον φίλο του αλλά δε τον αφήσε  μόνο του η οικογενειά του και μετά από πολύ στεναχώρια και κλάμα ηρέμησε. Ένιωθε  όμορφα που τους είχε κοντά του και δεν ήθελε τίποτα άλλο.
Το παιδάκι πια έχει γίνει καλά μια απ' ότι έμαθα πέρασαν τα πεντε χρόνια που έπρεπε να κάνει εξετάσεις και συνεχίζει την ζωή του. Πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει αυτό το γιατί να συμβεί αυτό με τον φίλο του αλλά οι γονείς του είναι συνέχεια δίπλα του. Έκανε καινούριους φίλους που κατάλαβα πόσο καλό παιδί είναι. Δεν τους σταμάτησε το γεγονός πως πριν από 5 χρόνια είχε νοσήσει από τον παιδικό καρκίνο.  Το μόνο που τους ενδιέφερε είναι να είναι καλά ο φίλος τους που είχε ταλαιπωρηθεί τόσο στην ζωή του παρόλο που ήταν μόνο 9 χρονών. Με κείνο το παιδί αφου οι γονείς του δεν ήθελαν δεν μίλησε ποτέ ξανά.

Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε κάποιον άλλον άνθρωπο να μας πει μια ζεστή κουβέντα και να ξεχάσουμε τον πόνο. Όμως τα παιδιά χρειάζονται πολύ περισσότερο τους φίλους τους για να τους βοηθήσουν να ξεχάσουν ότι περάσανε.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Γαλάζιο για να μου φτιάξει η διάθεση ...

Γεια σας ...
Εχθές είχα μια πρωτόγνωρη εμπειρία στη τοποθεσία "Ελπίδα" Ογκολογική Μονάδα Παίδων μοιράζοντας μαζί με τις  Menia Koukougianni και Anna Giampoura τις busy bags
που έφτιαξαν μανούλες από όλη την Ελλάδα και Κύπρο.
Τσαντούλες με διάφορα πραγματάκια χειροποίητα για να περνάνε
λίγο πιο ευχάριστα ο χρόνος αυτών των παιδιών.
Είμαι ακόμα πολύ φορτισμένη και δεν θα ήθελα να γράψω
κάτι τώρα αλλά υπόσχομαι σε λίγες μέρες να το κάνω.
Σήμερα θέλω απλά να κοιτάζω την θάλασσα
και ν' αναπολώ μέρες που όλα τα παιδιά 
θα είναι υγιή και η Ογκολογική Μονάδα Παίδων
να πάψει να λειτουργεί.


Με αυτή την ευχή θέλω να κλείσω σήμερα 
δείχνοντας σας και κάτι που
μπορεί να μου φτιάξει 
λίγο την διάθεση.


Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας,

Φιλάκια ...

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Κατασκευές του ...

Γεια σας ...
Από ένα αγαπημένο μου νησί που σας το παρουσιάζω εδώ
γράφω σήμερα ...


Λίγες μέρες πριν τελιώσουν τα σχολεία
ο παιδικός σταθμός του Άγγελου
έκανε μια γιορτούλα με καλοκαιρινές κατασκευές
που θα μπορούσαν να κάνουν τα παιδιά
μαζί με τους γονείς τους και τ' αδέρφια τους.

Η πρόσκληση γι' αυτό το πάρτυ ακολουθεί:



Eκεί με την βοήθεια της Μαρκέλλας φτιαξαμε 
κερί από βάζο μαρμελάδας
αφου το διακοσμήμσαμε μέσα 
με πετρούλες, άμμο, χαλίκια
και το ζωγραφίσαμε απέξω
βάζοντας και μια γαλάζια κορδέλα.


Φτιάξαμε ψαράκι από cd
και χατριά διάφορα.


Και ένα στεφάνι με πολλά κοχύλια.


Θαυμάσαμε όμως και τις κατασκευές
του Αγγελού μας.





Και αυτή η χρονιά πέρασε με πολλά παράπονα
από μένα, τον Άγγελο
και τις δασκάλες του 
αλλά πέρασε και προχωράμε μπροστά.

Όποιος θέλει να πάρει μέρος στις "Νοσταλγικές Αναμνήσεις"
ας πατήσει εδώ.
Όποιος θέλει να πάρει μέρος στην "Ροζ Ανταλλαγή"
ας πατήσει εδώ
 
Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.
 
Φιλάκια ...

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Καλοκαίρι με ...

Γεια σας ...
Η θάλασσα συνεχίζει κάθε μέρα
να γίνεται ακόμα ομορφότερη
και εγώ την γεύομαι καθημερινά.


Καλοκαίρι χωρίς σαγιονάρες
για μένα δεν είναι καλοκαίρι.

Έτσι έφτιαξα τρία ζευγάρια σαγιονάρες
για μένα και την κόρη μου.


Πως σας φαίνονται;

Όποιος θέλει να πάρει μέρος στις "Νοσταλγικές Αναμνήσεις"
ας πατήσει εδώ.
Όποιος θέλει να πάρει μέρος στην "Ροζ Ανταλλαγή"
ας πατήσει εδώ.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχολιά σας.

Φιλάκια ...

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Ροζ καδράκια ...

Γεια σας ...
Η μέρα ξεκίνησε τόσο όμορφα σήμερα
με ένα γλυκό φιλάκι από τον Αγγελό μου
πριν πάει στον παιδικό σταθμό.
Η θάλασσα επίσης ήταν τόσο τέλεια.


Μετά την εγχείριση που έκανε η Μαρκέλλα
και έβγαλε τα κρεατάκια και τις αμυγδαλές
την κάλεσαν σε δύο πάρτυ.
Εγώ όπως πάντα σκέφτηκα 
να τους φτιάξω κάτι χειροποίητο
και έτσι δύο καδράκια φτιάχτηκαν.



Τα πάρτυ ήταν πολύ όμορφα 
και περάσαμε τέλεια.
Ο Άγγελος και η Μαρκέλλα ξετρελάθηκαν
με την Ντόρα την Εξερευνήτρια
που ήρθε στο ένα πάρτυ 
και χορέψανε μαζί της.

Όποιος θέλει να πάρει μέρος στις "Νοσταλγικές Αναμνήσεις"
ας πατήσει εδώ.

Όποιος θέλει να πάρει μέρος στην "Ροζ Ανταλλαγή"
ας πατήσει εδώ.

  Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ για τα σχολιά σας.

Φιλάκια ...