Πολλά χρώματα ...

Η θερμοκρασία όλο και ανεβαίνει.

Η θάλασσα κάθε μέρα είναι 

ότι πιο δροσερό μπορούμε να κάνουμε.

Κανένας δεν έχει όρεξη να κάνει οτιδήποτε.

Εγώ τρέχω και δεν φτάνω.

Προσπαθώ να τα καταφέρω όλα 

αλλά είναι τόσο δύσκολο.

Το μικρόβιο της ποίησης δε μου έχει βγει ακόμα.

Έτσι εχθές το βράδυ έγραψα το ακόλουθο:

Τίτλος του: Το χρώμα της καρδιάς μου …

Ασπρόμαυρη είναι η ζωή μου

χωρίς λίγο χρώμα

όμορφα ν’ αισθανθώ

να ριγώ στο αγγιγμά της.

Χρώμα θέλω να βάλω

κόκκινο το χρώμα του πάθους

μήπως αισθανθώ έτοιμη

να το νιώσω στη ζωή μου.

Λευκό το χρώμα της αγνότητας

άσπιλη και αμόλυντη να βρεθώ

στο ποτάμι της καρδιάς μου

μήπως με αγγίξει και γίνω ευτυχισμένη.

Ροζ το χρώμα της αθωότητας

μικρό κορίτσι να γενώ

να μη μεγαλώσω άλλο πια

και προβλήματα έχω ν’ αντιμετωπίσω.

Όμως εκτός από το ποίημα έφτιαξα και κάποια κοσμήματα

με πολλά χρώματα ...

Αυτά για σήμερα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχολιά σας ...